Strona główna TURYSTYKA ZABYTKI ZESPÓŁ SZPITALNY ŚW. DOROTY

ZESPÓŁ SZPITALNY ŚW. DOROTY

XIX wieczny kompleks szpitala św. Doroty składa się z kościoła pw. św. Krzyża, kaplicy loretańskiej, właściwej siedziby szpitala z kaplicą św. Doroty oraz zbudowanych później kilku budynków dodatkowych, z których wyróżnia się tzw. Dom Marii usytuowany przy ulicy Żelaznej. Autorem projektu szpitala był nadworny architekt księżnej Doroty de Talleyrand-Périgord, Leonhard Dorst von Schatzberg. Budowla utrzymana jest w ulubionym stylu chlebodawczyni projektanta, gotyku.

Kamień węgielny pod budowę kompleksu szpitalnego położono 3 maja 1851 roku, w 1859 obiekt został oddany do użytku. We wschodniej części budynku szpitala zlokalizowano kaplicę św. Doroty. W jej wnętrzu znajduje się piękny ołtarz skrzydłowy z końca XV wieku. Scena środkowa przedstawia Ukoronowanie Marii, po bokach: Zwiastowanie, Nawiedzenie, Narodziny Chrystusa, Modlitwa Trzech Królów, w predelli – Śmierć Marii. Na szafie ołtarzowej stoją figury Zbawiciela, Marii i ulubionego ucznia Chrystusa. W kaplicy zobaczyć można również rzeźbę przedstawiającą Męczeństwo św. Doroty oraz obraz przedstawiający św. Jadwigę w sukni zakonnicy. Nad wejściem, we wnętrzu umieszczona jest płaskorzeźba głowy Chrystusa. Znajdujące się w wyposażeniu kaplicy ławki i żyrandol utrzymane są w stylu neogotyckim. Wejście do kaplicy stanowią drzwi w obramieniu nawiązującym do gotyku płomienistego. W zwieńczeniu wstawiono figurki dwóch aniołów, pomiędzy którymi jest rzeźba Matki Boskiej.

Kościół pw. św. Krzyża

Rodowód świątyni sięga czasów średniowiecznych. Pierwotnie w miejscu kościoła filialnego pw. św. Krzyża wznosiła się kaplica dla trędowatych poświęcona św. Wawrzyńcowi. Według tradycji po wylewie Bobru w XIV wieku, gdy na brzegu rzeki znaleziono krzyż, księżna Matylda, żona Henryka IV zwanego Wiernym, na miejscu kaplicy ufundowała kościół pw. św. Krzyża.

Podczas wojny w 1813 roku kościół użytkowany był jako magazyn, 10 lat później poddano do renowacji i przywrócono do użytku kultowego.

W 1849 roku księżna Dorota de Talleyrand-Périgord zleciła swojemu architektowi Schatzbergowi przebudowę kościoła, nadając mu obecny kształt. Elementy wnętrza zostały wykonane przez lokalnych rzemieślników, a na kościelnych organach grał sam Franciszek Liszt. Do dziś kościół jest miejscem spoczynku katolickich członków rodziny Bironów. Pochowano tu: księżną Dorotę de Talleyrand-Périgord (1862 r.), jej syna Ludwika Napoleona (1898 r.) oraz jej siostrę Katarzynę Wilhelminę (1841 r.).

Fot. „Zagan dorothy church” autorstwa Mohylek – Praca własna.

Licencja GFDL na podstawie Wikimedia Commons.

Dowiedz się więcej na temat lokalizacji obiektu, godzin otwarcia oraz możliwości zwiedzania.